Kastanjehuid

Als de afleiding van bladeren, bloesem en vruchten grotendeels is verdwenen, zijn het de takken en vooral de stoere stammen die op de voorgrond treden. Hun schors, de zichtbare buitenkant vertelt een verhaal. Dat kan een individueel verhaal zijn over kleine aanslagen of grote rampen, maar het in elk geval ook het verhaal van de groep, de soort. Want schors is niet zomaar schors, bijna elke boom hetzelfde. Het verschilt zoals bladeren, bloesem en vruchten ook verschillen. Het verschilt zelfs tussen jonge en oude bomen van één soort. Op de foto is de stam van een oude paardenkastanje te zien, de schors van die stam dus, met de typerende, gedeeltelijk cirkelvormige barsten in de oude buitenkant. De onzichtbare binnenkant van de schors is gewoon nog een geheel en zorgt voor een goede bescherming van de stam. Als een huid tegen het uitdrogen in de zomer en de kou in de winter.