Weemoed

Voor de laatste keer kijken
naar wuivend gebloei
naar het kleurig gegroei
naar het achteloos prijken,
de zilveren zee;
Voor de laatste keer luisteren
naar ochtendgekwinkel
naar middaggefluister
naar nachtelijk zwijgen,
zo lui, zo tevree;
Voor het laatst ook de geur
die van heuvels komt rollen
gevoel van vervuld zijn
geleegd zijn ten volle ...
dat reist met me mee.

Ook al weet je: ik kom snel weer terug - Deo volente - tóch is het een afscheid. Met alle daarbij behorende 'voor de laatste keer'-ervaringen. De Nederlandse herfst komt eraan, de winter. En dat ik ook mooi. Maar ergens klinkt een stemmetje, Dat roept, fluistert en zwijgt: 'blijf hier!' Neenee, want dan mis ik het terugverlangen en het moment van terugkeer en weerzien.

Thema: 

Home button