Vanuit het niets
glij je zachtjes
over mijn voeten
zweeft omhoog
en slaat
een mantel van liefde
om mijn kruin
beschermt mijn rimpelbast
tegen de holle ogen
van het lege land,
geen woord
maar ik voel je hand
door mijn houten haren gaan.
Onverwachte troost.
Thema:
Geplaatst op 27 november 2024