dichter-bioloog
dicht, schrijft korte verhalen, tekent, schildert.
Is waarnemer van het gewone dat nooit gewoon is en erom vraagt in woord en beeld te worden vastgelegd.
Sommige ganzen voelen zich niet geroepen om in het najaar naar verre oorden te trekken, hun trek beperkt zich tot het dagelijks heen en weer vliegen van hun rustplaatsen naar de plekken waar ze een gedekte tafel hopen aan te treffen, zoals weilanden of braakliggende akkers.
Met 3 november in het vooruitzicht zie ik overal sterren en strepen, machtige Amerikanen die verbazing en ongeloof wekken. De Amerikaanse eik heeft dat effect altijd al op mij gehad, vooral in het najaar als deze robuuste bomen hun bladeren fraai laten kleuren. Groot en veel, natuurlijk.
Een vliegenzwam is toch al de paddenstoel die eigenlijk te mooi is om waar te zijn en soms zie je er een - zoals deze jonge - die zo gaaf is dat je echt denkt: zou hij wel echt zijn? Ja, hij was echt, net als de vele anderen in alle stadia van ontwikkeling waarop Drenthe mij trakteerde.
Het is zover, de bessen van de Gelderse roos hebben zich vol zomer gezogen en hangen nu, doorzichtig glanzend als gepolijste edelsteentjes, in de augustuszon.
Het is toch al een wonder hoe de esdoornzaden zich in de loop van de geologische tijdvakken zulke helicoptervleugels hebben kunnen aanmeten, maar deze bijzondere esdoorn maakt het met zijn rozerode vleugels wel heel erg bont.
Familie van de koekoeksbloemen, maar met - de naam zegt het al - een bolrond opgeblazen kelk die lichtpaars dooraderd is. De Silene vulgaris is vrij algemeen, zoals de toevoeging vulgaris al aangeeft, maar daarom niet minder gracieus.
De kleurige vruchten die vaak tot diep in de winter aan de struik blijven hangen, zijn in de maak. De kardinaalsmuts koestert zijn laatste sterretjesbloemen, terwijl de eerste groene vruchtjes al beginnen te zwellen: de glimmende babymutsjes.
Deze knotwilg, die net voor het vroege uitbreken van het voorjaar nog even werd geknot, heeft zich getooid met een vlierkroon. Vlieren zijn niet kieskeurig en groeien op de vreemdste plekken, dus ook bovenop een knotwilg als dat zo uitkomt.
Hij - of zij? - bloeit niet alleen vroeg, maar ook lang, soms zelfs het hele jaar door. In het wild is de maagdenpalm zeldzaam geworden, maar vanuit tuinen, waarin hij een graag geziene gast is, breidt hij zich weer uit.
Het voorjaar schijnt vijf weken voor te lopen op het langjarig gemiddelde en tweeëneenhalve week op het gemiddelde van de opgewarmde laatste twintig jaar. Dus ja, er komt van alles uit de grond - speenkruid: check, eerste dotterbloemen: check - en uit de knoppen van bomen en struiken.
