Weblog van de (on)gewone natuur
Dood bij het Olde Posthuus
Aan de rand van het Dwingelderveld ligt 't Olde Posthuus, een bekende pleisterplaats voor fietsers. In de vroege middeleeuwen - toen eigendom van de bisschop van Utrecht - was het al een pleisterplaats voor geestelijken op doorreis, Anholt genaamd (van: aanhouden). Het gehucht heet nog zo.
Kaleidoscoop
De jaarlijkse reis door de herfst gaat over hobbels en door kuilen, wat heet: wind en wolken, stilte en motregen, warme dagen waarop het gele herfstblad scherp tegen de blauwe lucht staat getekend, onbestemd grijs tussenweer, lage nevels, buien met slagregens, onweer en hagel ('korrelhagel' zegt de krant) en dan wee
Bonaire op de valreep
Nog één keer goed rondkijken, belangrijk. Want je kijkt anders als je weggaat. Al een beetje om: naar wat was. En vooruit: met hoop en verwachtingen voor wat komt. Wat blijft, verandert? Het onbewoonde Klein Bonaire (foto) blijft. Vaste bestemming voor zeeschildpadden en natuurliefhebbers.
12 Graden Noorderbreedte
Zaterdag 24 september. Tegen 17.00 uur was Addo's Bookstore aan de Kaya Grandi, Kralendijk, omgebouwd tot een zaaltje; de boekjes lagen klaar en met de ingelijste tekeningen uit het boekje was een kleine tentoonstelling geïmproviseerd. Genodigden en geïnteresseerden druppelden binnen.
Leguaan kroont de dag
De eerste uren na de zonsopgang in Nawati zijn het nog steeds vogels die leven in de Bonaireaanse brouwerij brengen: op de grond tussen de begroeiing rondscharrelende duifjes, in boomtoppen en cactussen lawaaiige parkieten, op en rond de porch de nijvere gele zangertjes, suikerdiefjes en chuchubi's, iets afstandelij
Zonsopgang in Nawati
Nawati, net iets boven het vakke deel van Bonaire uitgetild. Vanaf hier strekt de mondi - met lage bomen en hoge zuilcactussen - zich uit tot aan zee, overdag als een smalle strook aan de westelijke horizon te zien. Nu zijn er slechts de lantaarns langs de kustweg en de lichten van een groot schip op zee.
'Independance Day'
Maandag 4 juli, de eerste werkdag dat ik niet meer werk. Afgelopen vrijdag heb ik de deur van het ministerie definitief achter me dichtgetrokken. Independence Day. Ben naar ons huisje in Drenthe gereden, alleen, Mary werkt nog. Van alles meegesleept en een lijstje gemaakt, zeg maar gerust een lijst.