Suikerdiefje, nestel-update

Hun gekluns met het bouwen van een nest werd op 28 augustus jl al uitgebreid in beeld gebracht. Lief en onhandig, het suikerdiefje, een uitnodiging dus om een helpende hand toe te steken. Een stuk yoghurtbeker in dit geval, opgehangen ónder de elektradraad van de porchlamp waarop een suikerdiefje eindeloos probeerde grasjes en pluisjes te leggen. Die belandden nu veilig in het plastic bakje en binnen een dag groeide er een compleet nest dat aan één kant over de rand hangt: waar zich de benedenwaartse toegang tot het nest bevindt.

Het af en aan vliegen wordt minder, er gebeurt iets. Met eieren. Eitjes. Maar elke keer als ik de porch oversteek, vlucht er een suikerdiefje via de onderuitgang uit het nest: fladderscheert geschrokken over mijn hoofd dat meeschrikt. En als ik doorloop, de tuin in, vlucht er ook steeds een kleine grijze zwartkopgrasvink die precies naast de trap een nestje heeft gemaakt in de jonge Bambu-palm. Een rolrond nestje dat los tussen de bladeren lijkt te liggen (foto 3). Nee: lígt! Het vorige nestje, in een andere kleine palm gevlochten, heb ik jammerlijk weg zien waaien. Vreemde vogels, hier op Bonaire.
Gelukkig krijgen de telkens verlaten eitjes van het suikerdiefje bij temperaturen tussen de 36 en 38 graden weinig kans om af te koelen, dus komt het vast goed.

Als ik terugkom, zullen de jongen groot zijn en op hun beurt druk bezig blijken om op onnavolgbare wijze een nest te bouwen. Ik zet alvast wat lege yoghurtbekers klaar.