Maishi chiki

Als het lange tijd heet en droog is - en dat is op Bonaire geen uitzondering - dan is er geen beginnen aan, het verbouwen van voedsel op betekenisvolle schaal. Maar na een regenperiode, als de grond nat is en de waterbassins vol zijn, kan er gezaaid, gegroeid en geoogst worden. Zoals nu. Op de ene na de ander kunuku - de lokale aanduiding voor stukjes cultuurgrond - verschijnt de maishi chiki: de kleine mais, letterlijk vertaald. In feite is het geen mais, zelfs geen kleine, maar Sorghum. Een gewild product, niet alleen als extra voer voor de geiten, maar vooral omdat dit graan hier het voornaamste bestanddeel is van de originele funchi, een geliefd gerecht op Bonaire dat bij gebrek aan beter veelal van mais - de echte cq de gewone - wordt gemaakt. Funchi ziet eruit als pudding, maar zoet is het niet. Wel stevig. In stukken gesneden past het bij vis, stoofpot of - tegenwoordig - de barbeque. Als die stukken even gefrituurd worden is de funchi op zijn lekkerst.
Sorghum kan redelijk goed tegen droogte, dus dat het op Bonaire verbouwd wordt is niet zo vreemd. Toch blijft het een vreemd gezicht: wuivende graanvelden omzoomd door cactussen en waaibomen. Nou ja, veldjes dan, want op Bonaire zal het wereldvoedselprobleem niet worden opgelost.