Het is geelgroen en...

Het is geelgroen en... (1) doorwaskervel in de berm langs een Drentse akker, 2013
Het is geelgroen en... (2) doorwaskervel in een Oegstgeester berm, 2021
Het is geelgroen en... (3) lager blad van de doorwaskervel

Ik zag ze voor het eerst in Drenthe, 2013 was het, en ze stonden in de berm langs een maïsakker (foto 1): geelgroen, geel bijna, en dus niet te missen. Niet meteen thuis te brengen ook. Ja, een schermbloem, dat was wel duidelijk, maar niet één die ik kende of die zelfs maar leek op eentje die ik kende. Nu zag ik ze ook in Oegstgeest (foto 2), letterlijk om de hoek, dus kon ik niet meer om deze Smyrnium perfoliatum heen. Want zo heet deze exoot die desondanks toch al een Nederlande naam heeft: doorwaskervel.
De doorwaskervel komt oorspronkelijk uit Griekenland, Turkije en omstreken. Midden jaren zeventig dook hij op in de omgeving van Voorschoten en vanaf de eeuwwisseling is hij aan een voorzichtige opmars bezig. Hij staat nog te boek als zeldzaam, maar dat zal niet lang meer duren schat ik zo. Bovendien: het aantal plekken waar hij voorkomt moge dan nog beperkt zijn, op die plekken staat hij bepaald niet alleen! En dat het zaad al verkrijgbaar is bij gespecialiseerde kwekers zal de verdere verspreiding in elk geval niet tegenwerken.
De doorwaskervel heeft stengelomvattende bladeren: de stengel lijkt door het blad heen te prikken. Vandaar het 'perfoliatum' in de wetenschappelijk naam en dat 'doorwas-' (doorgroei) in de Nederlandse. Overigens is perforeren dat bij de meeste bladeren slechts schijn, ze vleien zich heel precies om de stengel heen (foto 3).