Grotten, Indianen en Tekens

Bonaire is 100 miljoen jaar geleden met veel vulkanisch geweld uit zee opgedoken. Rond het ongastvrije, zeg maar gerust onleefbare stollingsgesteente groeide - dicht onder de waterspiegel - een zoom van koralen, de kleurige kolonievormende diertjes met hun kalkskeletten waar Bonaire nu zo beroemd om is. Niet dezelfde, want die van toen liggen nu op het land. Of beter gezegd: hebben een deel van dat land gevormd. Want de zeespiegel daalde en een dikke laag koraalkalksteen kwam boven water te liggen: het eiland werd met kustvlaktes uitgebreid.

De Indianen, komen die nog? Jawel, maar eerst de grotten. Die werden door de zee in de buitenranden van de kalkplateaus uitgespoeld. En na een nog verdere daling van de zeespiegel, kwamen zij geheel boven water en een stuk landinwaarts te liggen. Zo lagen ze erbij toen de Indianen kwamen, de eerste bewoners. Toen zij zo'n 8000 jaar geleden vanaf het vasteland met uitgeholde boomstammen de duizenden Caribische eilanden begonnen te koloniseren, stond Bonaire niet hoog op hun prioriteitenlijstje. Niets nieuws, dat lot is het eiland wel vaker beschoren. Het zou daarna nog 4400 jaar duren voor de eerste Indianen op Bonaire landden. Afkomstig van buureiland Curacao, ook dat klinkt bekend.

Deze Indianen leefden in het stenen tijdperk. Niet zo bijzonder in die tijd, maar wel dat zij daar nog steeds in leefden toen in 1499 de Spanjaarden als eerste Europeanen op Bonaire voet aan wal zetten. Die hebben ze zonder verdere omhaal afgevoerd naar andere eilanden, om plaats te maken voor de meegebrachte geiten. Maar daarover een andere keer meer. De aldus verdwenen Indianen hebben weinig tastbaars nagelaten: geen huizen, laat staan steden, en slechts sporadisch gebruiksvoorwerpen. Eenvoudige, dat spreekt. Maar wél heel veel tekeningen. In de tientallen kalksteengrotten dus. Op de plafonds, want er zijn vooral veel plafonds en die zijn zo laag dat ze er ook gemakkelijk bijkonden.

In de moeilijk bereikbare, tientallen meters brede en diepe grotten van Spelonk (foto 1) zijn vele, donker oranjerood uitgevoerde symbolen en dierenfiguren - zoals schildpad, slang en vis - te zien (foto 2 en 3). Zoveel, dat deze grot haast wel de Indiaanse versie van de Sixtijnse kapel moet zijn geweest...

 

(NB aan dit artikel wordt nog gewerkt)

Tags: