Hoogtelijn
De eeuwen liggen hier
gestapeld
lagen steen
gestolde golven, schuin
doorsneden tijd
van onderuit
begroeid met heden
het voorbijgaan
in de sparren
zwijgend weten
onbewogen neerzien
op de drukte
in het dal.
In Nederland kun je de geschiedenis onzichtbaar onder je voeten wanen, de resten en aardlagen die voorbije tijden representeren. De verbeeldingskracht die dat vergt is in de bergen niet nodig: daar omringt de geschiedenis je in hoge, geplooide rotswanden en liggen de jaren zichtbaar opgestapeld. Miljoenen jaren oude steenformaties blikken onbewogen het dal in, waar dagen, seizoenen en jaren nog belangrijk lijken.
Ik schreef dit gedicht in Grindelwald, maart 2007, en het is opgenomen in de bundel 'Verdwijnpunt' (2008). En tijdens een verblijf in Val d'Anniviers en Val de Bagne drong het beeld zich weer eens nadrukkelijk op.
