Weblog van de (on)gewone natuur
Wat een slijmbal!
Alsof een reuzenlama zijn klodder tegen een boomstam heeft gespuugd, zo ziet hij eruit: de Zilveren boompuist. Klinkt trouwens ook al niet lekker. Jonge exemplaren bewegen bovendien als een grote slak zonder huisje, zonder vorm. Barbapapa's ter grootte van een kippenei, reuzenamoebes, buitenaards leven.
Speenkruid. Mét speen
Het Speenkruid viert hoogtij, kleurt bermen, slootkanten en bosbodems met het diepe groen van zijn hartvormige blaadjes en het heldere geel van stervormige, stralende bloemetjes. Dat wil zeggen: als de zon schijnt, want bij somber weer is ook het Speenkruid somber en blijven de bloemen gesloten.
Vreemde Vleermuizen
De eerste is nog een verrassing, maar al gauw wordt het gewoon dat na het vallen van de avond de vogels bij de vogelvoerbak worden afgelost door vleermuizen die daar - na een scheervlucht over nietsvermoedende hoofden op de nog warme porch - voor flitsbezoekjes neerstrijken om weer snel de nacht in te fladderen.
Taaie Tonderzwammen
Als Elfenbankjes bedoeld zijn voor elfjes, ranke bankjes voor slanke wezentjes, dan zijn Tonderzwammen voor trollen: grote bonkige stoelen. Ze kunnen vele jaren oud zijn en worden steeds groter, dikker vooral. Daarbij zijn ze wat de winters betreft voor geen kleintje vervaard.
Appeltjes van oranje?
Appeltjes van oranje staan tegenwoordig voor een koninklijke prijs. Oranje met een hoofdletter dus. Al veel langer is het een - vooral in de winter populaire - kamerplant met oranjerode bessen die van afstand kunnen doorgaan voor kleine sinaasappeltjes, maar in werkelijkheid verwant zijn aan de tomaat.
Herfstdraden
Nee, niet de zilveren draden die zich vlechten door het resterende haar van mensen in de herfst van hun leven - een jaargetijde dat, net als buiten, soms onverwacht vroeg invalt - maar de zilveren draden die ons opwachten als we de fiets uit de schuur halen en over een smal pad naar de straat rijden, draden die de e
Vrijdagavond op Bonaire
Zodra de zon ondergaat, transformeert de kade langs de baai van Kralendijk op vrijdag tot het levendigste stukje van deze aarde. Als een bloem die opengaat veranderen slaperige huisjes en stoffige veldjes in bruisende ontmoetingsplekken, lawaaiige bars en overvolle eetgelegenheden.
Een klassiek model
Een onbekende plant met uitdagende bloemen aan hoge toortsen die verrijzen uit een grote, zachtglanzende en diepgroene rozet. Tis een vreemdling zeker, die verdwaald is zeker, kzal eens even vragen naar zijn naam. Hoe zegt u, Acanthus? Dat klinkt inderdaad niet erg nederlands. En waar...
Assepoesterrozen
Achter in de tuin, losjes tegen de schutting geleund, staat een oude roos die prachtige roze-rode boeketten produceert. Elk jaar weer. De grote, gevulde bloemen groeien op respectabele hoogte, soms zo hoog dat ze afsteken tegen de blauwe lucht. Maar dit jaar gebeurde er iets vreemds.
Morgenster
Venus, helder stralend trotseert zij het aangloeiende licht van de opkomende zon, de onbetwiste Morgenster die op andere momenten echter net zo makkelijk de Avondster is en in die hoedanigheid als eerste door het dovende licht van de ondergaande zon breekt om de nacht aan te kondigen.
Vogezer bossen
Dichtbegroeide toppen, zwaar beboomde hellingen en ternauwernood opengehouden dalen: de Vogezen zijn bedekt met een machtig golvend bos. Tussen het donker onder de Sparren op de toppen en het licht onder de Berken en Robinia's in het dal hangt de groene schemering onder de Beuken op de hellingen.
Reigerkoning
Zijn voorname verschijning is niet te missen, het statige schrijden, dat stijf in de houding staan. De vraag dringt zich op of hij soms Blauwe reiger heet vanwege zijn blauwe bloed, want ja, zijn grijze verenpak - hoe stemmig en gekleed dat ook is - kan het niet zijn. Hij is in ieder geval zeer aanwezig.