Weblog van de (on)gewone natuur
American Beauty
Geen film met rozenblaadjes in Suburbia, maar echte natuur in Oregon. De uitgestrektheid en de verscheidenheid in deze staat aan de noordelijke oostkust van Amerika blijven indruk maken, de bergen en de meren, de bossen en de rivieren. Bij deze een paar illustraties met oorspronkelijke bewoners van deze streek.
Morningside Turtles
Een onbekend park in een onbekende wijk van New York, South Manhattan. Maar daarom is dit Morningside Park niet minder charmant, met zijn steile rotsen en zijn vele, kleurige gebruikers. En niet te vergeten de levendige vijvers waarin roodwangschildpadden massaal zwemmen, duiken en zonnebaden.
Geknipt en geschoren
Je zou denken dat van alles wat groeit op en rond de Dwingelose hei, de hulst het minst heeft te duchten van hongerige tanden en tongen, van de heideschapen dus die er in grote aantallen rondlopen en - vooral aan het eind van de winter - op zoek zijn naar iets eetbaars. Wat dan ook.
Wilgenroosjes?
Het IJmeer, kuifeenden, zwanen, ijskoude wind, kale bomen, soms nog vol oude vruchten zoals de essen. Allemaal zoals het hoort in deze tijd van het jaar. Nou ja, behalve dan die wilg aan de voet van de dijk. Natuurlijk hoort hij daar wel te staan, maar dan toch niet met al die - eh - dingetjes aan zijn takken.
Eiken om tegenop te kijken
Dit is de tijd van het jaar dat ik graag naar eiken kijk, dat wil zeggen: nog liever dan anders en met nog meer bewondering ook. Want ik kijk nu eenmaal graag naar eiken en altijd bewonderend. Zo stoer, zo hoog, zo breed en zo dik, zo oud en grimpeld, zo gekronkeld en nu met zoveel blad nog.
Tis weer voorbij...
...die mooie zomer? Dat staat te bezien, want na iedere inzinking lijkt hij weer op te krabbelen. Toch wordt het dan zolangzamerhand een mooie názomer, overigens zeker zo aangenaam. Wat in elk geval voorbij is, is mijn expositie in Soest. En na-exposities bestaan niet, dus klaar is klaar en het was mooi zo.
Vlier in de overgang
Het is al weer lang geleden dat ik voor het laatst iets over de vlier schreef. Te lang. De trouwe, nooit versagende vlier, waarvan je met slechts een enkel bloeischerm al een vaas vol hebt en een neus vol op de koop toe. Meer dan genoeg voor een kop vlierbloesemthee ook, en een mooi begin voor vlierbloesemsiroop.
Lucht, licht en lijnen
Deze drie schilderijen - Dwingelderveld 1, 2 en 3 - zijn in de loop van 2016 en 2017 al eens te zien geweest als nieuwe aanwinsten in de Galerij. Dat is dus niet de reden dat ze hier op herhaling gaan, wel dat ze binnenkort in het echt zijn te zien in de Oude Kerk van Soest.
Rozetten, nog net
Het kan nog net: genieten van stijf tegen de grond gedrukte rozetten die nog niet door hebben - of er geen vertrouwen in hebben - dat de winter voorbij is. Prachtige radiale patronen waar je soms per ongeluk op gaat staan. Niet erg want ook daar kunnen ze tegen zolang ze er zo bij liggen.