Herboren worden

Herboren worden (1) stervend blad van de zomereik
Herboren worden (2) afgeworpen oude huid van een ringslang
Herboren worden (3) een pad op weg naar zijn winterslaap

Het klinkt wel mooi, herboren worden, maar dat kan niet zonder te sterven, op zijn minste een beetje. Alles heeft zijn prijs. Bij mensen gebeurt zoiets niet, hooguit menen sommigen spiritueel herboren te zijn. Voor het overige worden we gelijkmatig volwassen en vervolgens ouder en ouder tot we sterven. Hoe anders is dat bij de vele bomen die elk jaar hun oude bladeren laten vallen en zo een beetje sterven om in het voorjaar frisgroen herboren te worden. En wat te denken van bijvoorbeeld kreeften en slangen die eens in de zoveel tijd stralend nieuw en kwetsbaar uit hun oude huid kruipen? Ook bekende winterslapers als egels, vleermuizen, kikkers en padden sterven een beetje als ze verkild en bewegingloos in hun winterslaap wegzakken, om in het voorjaar weer een nieuw leven te kunnen beginnen. Zelfs de kokmeeuw die in de herfst de zwarte veren van zijn kop verliest wordt een beetje herboren als die in het voorjaar weer als nieuw terugkomen.

Wijzelf gaan intussen twaalf maanden van het jaar zonder vaart te minderen door.
Hooguit rillen we wat als we de winter zien aankomen en slaken een zucht van verlichting als de zomer zich aankondigt.
Nou ja, dat is in ieder geval iets.