Het is de tijd, hoogzomer, bermen vol schermen. Schermen van bloeiend duizendblad ook, wat niet eens een schermbloem is. Als je de bloempjes van dichtbij bekijkt is te zien dat het kleine composietenbloemetjes zijn. Die duizend blaadjes dan? Helaas. Maar de bladeren díe het heeft, zijn wel héél fijn verdeeld: in 'wel duizend kleine stukjes'. Het duizendblad geniet van de warmte en de droogte en dit jaar valt er dus heel wat te genieten.
Het zevenblad, in naam heel wat bescheidener, zoekt juist de verkoeling en de vochtigheid van de schaduw op. Een heuse schermbloem die echter vaak al voor de bloei wordt gewied uit de tuinen waar hij graag, veel en onuitroeibaar groeit. Toch zijn die tere schermen de moeite waard (foto 2). De bladeren zijn een stuk grover dan die van het duizendblad en over het algemeen, geheel conform de naam, in zeven stukken verdeeld.
Het waterdrieblad (foto 3) is nog bescheidener en houdt nog minder van droogte en warmte: hij staat altijd met zijn voeten in het water. En daarbij is hij nog tamelijk kieskeurig ook. Deze telg uit de watergentiaanfamilie, die de rode lijst heeft gehaald, haalt zijn neus op voor iets anders dan een veenmoeras of een ven. Zijn bloei is al voorbij, jammer, maar de drielobbige bladeren zijn er nog, in het gelid van de onderwater liggende wortelstokken.
