Niet alleen Naturalis, ook Museum Volkenkunde staat in mijn achtertuin, bij wijze van spreken dan. Daar trof ik een kleine maar bijzondere tentoonstelling van Aboriginalkunst, vol met Droomwezens en hun heilige landschappen van warme aardkleuren. In de Aboriginalcultuur begint alles met de Droom. In de Droom - een parallelle dimensie aan de meetbare tijd - maakten de Droomwezens hun Droomreizen en al doende schiepen zij de wereld. Droomwezens zijn moeilijk voor stellen, veranderlijk als ze zijn. Zo ook het meest voorkomende voorouderlijke Droomwezen, de Regenboogslang (foto 1). Dit wezen wordt geassocieerd met de regenboog, maar ook met water in de vorm van regen, rivieren en poelen. Hij is zowel de vader als de moeder van alle leven en verbindt de mens met de natuur. Niet voor niets wordt hij voorgesteld als een amalgaam van verschillende dieren.
De Mimi (foto 2) zijn geesten die een eigen samenleving vormen, één die al bestond voor de mensen kwamen. Alle noodzakelijke kennis om te overleven in de rotsige gebieden hebben zij aan de mensen geleerd. Meestal zijn ze goedaardig en verlegen, vluchten ze weg voor indringers, maar ze kunnen kwaadaardig en gevaarlijk zijn.
Tijdens hun scheppingstochten lieten de Droomwezens iets van zichzelf achter in het land waar zij door trokken. Zo vormden zij het landschap met bijvoorbeeld waterpoelen, paden, rotsen, planten en dieren (foto 3). Veel van de tentoongestelde kunst verbeeldt dit, voorstellingen die doen denken aan mysterieuze kaarten of plattegronden.
Droomwezens
Geplaatst op 24 februari 2023