In Museum Voorlinden is het, een grote zaal, strak en wit. Ingegoten vissen van Damien Hirst eisen de aandacht. En een stuk asfaltweg van Zhanna Kadyrova. In een hoekje ontwaar ik een paardenbloem die schijnbaar onder de plint door is komen groeien, tot nog toe aan de aandacht van de suppoosten ontsnapt. Maar het is Weed, een fijnzinnig kunstwerk van Tony Matelli. Beschilderd brons. Ik ben geneigd eraan te voelen om me ervan te overtuigen dat het toch niet gewoon een paardenbloem is. Wat natuurlijk niet mag. Of zal ik, als er niemand kijkt....
Wat ik ook niet laten kan, is tweetal foto's toe te voegen van de echte paardenbloem. Als uitdaging voor Tony. Benieuwd of hij ook dat ongeëvenaard mooie vervallen van de bloemen van de paardenbloem (foto 2) in brons weet te vangen. En daarna, als ultieme opgave, de even beroemde als kunstige zaadpluizenbol (foto 3). Misschien niet in brons, maar glas mag ook. Ik doe maar een suggestie.
