Afbraakbeleid

Afbraakbeleid (1) Prachtvlamhoed
Afbraakbeleid (2) Paarse schijnridderzwam
Afbraakbeleid (3) Grote bladsteelmycena

Bacteriën en schimmels wekken doorgaans weinig warme gevoelens bij ons op, evenmin als wormen, pissebedden en alle andere organismen die zich met afbraak bezighouden. En toch is die afbraak in feite het begin van nieuw leven, van nieuwe kansen, nieuwe cycli. Er is sprake van 'creatieve destructie', dat klinkt al beter. En wat ook helpt is dat sommige schimmels laten zich in het najaar kennen als paddenstoelen die, anders dan hun onzichtbaar werkende schimmeldraden, in allerlei kleuren en vormen tevoorschijn komen.
Tja, paddenstoelen. Er is een categorie 'o ja, die ken ik': algemene en herkenbare soorten waarvan ik bovendien ook de naam weet. Bijvoorbeeld inktzwammen, aardappelbovisten, russula's (dwz de groep, de precieze soort is nog wat anders), vliegenzwammen, berkenzwammen, gekraagde aardsterren (omdat die in mijn tuin groeien) en soorten die een heel specifiek, niet met andere paddenstoelen te verwarren uiterlijk hebben. Denk aan geweizwammetjes en stinkzwammen. Bij zwavelkopjes begint de twijfel: die lijken soms al teveel op andere soorten. En zo zijn er wel meer paddenstoelen die vrij algemeen of zelfs zeer algemeen voorkomen, maar die net iets minder herkenbaar zijn voor een nogal gemakzuchtige voorbijganger zoals ik. Maar met een beetje moeite blijken er toch wel een paar thuis te brengen, zoals het volgende trio dat ik aantrof in het altijd paddenstoelrijke landgoed Huys te Warmond.
De Prachtvlamhoed (foto 1) is alleen in de herfst te zien, groeiend in bundels op al dan niet zichtbare stronken loofhout. De stelen zijn aan de basis verdikt en de goud-, roest- of oranje-gele hoeden zijn vlezig met vezelige schubben. De manchet zit dicht onder hoed en is alleen bij de paddenstoel linksboven te zien.
De Paarse schijnridderzwam (foto 2) kan ook in de zomer al worden waargenomen, alleen of in groepen. Net als de Prachtvlamhoed is het een middelgrote paddenstoel; de paarse (maar soms ook lila tot bruine) hoed krijgt bij het ouder worden een golvende rand, wat bij dit exemplaar goed te zien is. De Paarse schijnridderzwam is in Nederland zeer algemeen, maar bovendien komt hij bijna wereldwijd voor.
De Grote bloedsteelmycena (foto 3) kan eveneens al in de zomer worden aangetroffen, altijd in groepen op dood eiken- of beukenhout. Ondanks de bijzondere naam (bij beschadiging produceert de steel een bloedkleurig vocht) is ook deze mycena een algemene soort die overigens wel ruim helft kleiner is dan de andere twee. De vleeskleurige tot paarsige hoedjes lijken op klokjes met een lichter gekleurde, gekartelde rand.