dichter-bioloog
dicht, schrijft korte verhalen, tekent, schildert.
Is waarnemer van het gewone dat nooit gewoon is en erom vraagt in woord en beeld te worden vastgelegd.
Een lange naam voor zo'n klein kevertje. Het is een bladkevertje van lieveheersbeestjesformaat, dat zelf tot een andere familie hoort en geen blad eet. Maar dit kleintje is indrukwekkend genoeg, met zijn glimmende goud, zwart en purper. De kevertjes - en vooral de larven!
Zelfs in de meest bescheiden campagne mag een bericht op deze site niet ontbreken: dat er een nieuw boek is, een roman, fictie die leest als waargebeurd. Een boek dat de titel 'Wegens omstandigheden' heeft gekregen. Waar dat op slaat? In elk geval niet op de omstandigheden waarin ik zelf verkeer en evenmin op het voortduren van COVID19. Waar het wel op slaat wil ik hier niet prijsgeven, maar ik kan verzekeren dat de betekenis bij het lezen snel duidelijk wordt. Het enige wat ik hier over de inhoud kan meedelen, is de tekst die ook op het omslag staat:
Er zijn meerdere soorten weegbree, maar wat is eigenlijk het meervoud van weegbree? Weegbrees, weegbreeën? Het is sowieso een verwarrende naam, behalve natuurlijk voor de Grote weegbree die langs de weg groeit en brede bladeren heeft en dus duidelijk model heeft gestaan voor de naam. Maar wat te denken van de Smalle weegbree, een weegbree met als belangrijk kenmerk zijn smalle (!) bladeren?
Hij groeit op muren, de naam zegt het al. Liefst op oude muren met zacht cement en in elk geval met spleten en gaten. In mijn geboorteplaats had ik hem vast op de grachtenmuren kunnen zien groeien, als ik er op gelet zou hebben. Maar toen waren die kademuren vooral om op te zitten, over het water te kijken en een hengeltje of netje uit te gooien. En nu ontdek ik hem in mijn huidige woonplaats, in mijn eigen straat op een tuinmuurtje (zie foto 1).