Licht maken
wo, 12/23/2020 - 16:02 — TeunHet donker dringt zich in vele gedaanten aan ons op in deze tijd van het jaar: buiten en binnen en tot in het diepst van onze gedachten toe. Zeker dit jaar.
dichter-bioloog
dicht, schrijft korte verhalen, tekent, schildert.
Is waarnemer van het gewone dat nooit gewoon is en erom vraagt in woord en beeld te worden vastgelegd.
Het donker dringt zich in vele gedaanten aan ons op in deze tijd van het jaar: buiten en binnen en tot in het diepst van onze gedachten toe. Zeker dit jaar.
Wandelen in de buurt, dat kan gewoon nog: dwalen door de lanen waar de kerstsfeer is blijven hangen en mensen binnen de warmte koesteren, aan het gezicht onttrokken door keurig onderhouden hagen. Ik moet denken aan dat kerstliedje met 'in de mensen een welbehagen'. In deze contreien horen bij dat welbehagen kennelijk ook echte hagen, maar wel een beetje levendig graag.
Plotseling zag ik een heleboel vijgen en nee, dat had niets te maken met de komst van Sinterklaas en zijn nachtelijke ritten te paard. Door het vallen van het zo bekende vijgenblad - waar Adam al 'zijn schaamte mee bedekte' - zijn de vele kleine vijgen aan de takken zichtbaar geworden. Ze zien er koud en ongelukkig uit. Immigranten uit het Midden-Oosten worden niet altijd met open armen ontvangen, maar de vijgenboom wel.
Ondanks het gemiddeld genomen nogal droevige weer - om het over corona helemaal maar niet te hebben - is er sprake van een tweede golf: het opnieuw bloeien van planten en struiken die dat in het voorjaar of de zomer ook al deden. Dus geen late bloei maar echt een tweede bloei, zoals het best te zien is bij de kornoelje die aan zijn eerste bloeigolf al trossen donkerpaarse, bijna zwarte bessen heeft overgehouden, terwijl een tak verderop nieuwe, creme-witte bloemhoofdjes uitkomen. Ze zijn bepaald niet de enige.